MOOC’s: e-learning hype of game changer?
Laatst kwam er een student bij mij die zijn eerste jaar niet leek te gaan halen en zich onrechtvaardig behandeld voelde. “Als ik hier niet slaag, ga ik wel MOOC’s volgen. Weet u wel wat MOOC’s zijn? Dan krijgt de school mijn collegegeld niet en ben ik goedkoper uit.” Bovenstaande anecdote geeft aan dat MOOC’s sterk tot de verbeelding spreken.
Een Massive Open Online Course is gratis toegankelijk voor iedereen met een internet-verbinding. Er zijn op dit moment drie grote spelers: Coursera, Udacity en Edx, die ieder MOOC´s aanbieden. Op dit moment zijn MOOC’s ‘hot’ in online educatie (PDF). Maar wat zouden MOOC’s daadwerkelijk kunnen betekenen voor het (Nederlandse) hoger onderwijs?
Piek bereikt binnen twee tot vijf jaar
Gartner, het gerenommerde adviesbureau, brengt elk jaar in kaart wat de belangrijkste trends zijn op het gebied van educatie. Volgens hen zullen MOOC’s in twee tot vijf jaar haar piek bereiken. Je ziet nu ook een geweldige groei in het aantal MOOC’s dat aangeboden wordt. De eerste gingen vooral over technische onderwerpen (engineering, mathematics en science).
Nu zie je dat er ook op andere gebieden MOOC’s opkomen. Kijk maar eens op Coursera, bij business en management courses. Gedurende de eerste 13 maanden sinds opichting, bood Coursera ongeveer 325 cursussen aan. Waarvan 30% in the sciences, 28% in arts en humanities, 23% in information technology, 13% in business en 6% in mathematics. Udacity bood 26 cursussen. De grootste MOOC is CS101 van Udacity met meer dan 300.000 studenten.
De achtergrond van de eerste MOOC
Peter Norvig legt in een Ted talk uit wat de achtergrond van zijn online cursus was. Ondanks dat hij graag een grote onderwijsrevolutie wil ontketenen, is het opvallend dat hij gewoon ‘old school’ pedogagiek toepast om het leereffect groter te maken. Zoals vaste start- en eindtijden, zodat studenten allemaal op hetzelfde tijdstip met dezelfde theorie bezig zijn. Omdat je natuurlijk niet klassikaal met 10.000 studenten kunt discussieren, moedigden ze ook online forums aan, waar studenten elkaar kunnen helpen. Tenslotte kun je vaak ook veel leren van je collega-studenten.
Een drive lijkt ook het analyseren van big data te zijn. “We verzamelen duizenden interacties per student per klas en we kunnen deze analyseren en daarvan leren, en experimenteren. En dat is waar de echte revolutie vandaan komt. “
Net zoals Amazon het online gedrag van klanten met behulp van algoritmen weet te voorspellen, is het idee dat men met de historische metrics over het gedrag van studenten voorspellingen kan doen.
Lage slagingspercentages
De MOOC’s zijn een vorm van op afstand leren. Deze leervorm heeft van oudsher veel studenten die beginnen, maar weinig studenten die daadwerkelijk de cursus afmaken. Kathy Jordan, een student van de Open University, heeft een interessant overzicht gemaakt van de data van 24 MOOC’s.
Uit deze grafiek blijkt dat de grootte varieert tussen de 10.000 en 100.000 studenten per MOOC. Met een gemiddelde van rond de 50. 000 studenten. Het slagingspercentage varieert tussen de 1% en 20%. Deze hoge uitvalpercentages zijn onacceptabel in het Nederlandse HBO-onderwijs. Nu is het wellicht niet de goede manier om naar de uitvalpercentages te kijken. Want veel studenten die er aan beginnen hebben eigenlijk geen intentie om de MOOC af te maken.
Het idee is dat de miljoenen derde-wereld studenten met geen toegang tot goed onderwijs, baat hebben bij het volgen van een MOOC, simpel weg omdat er geen alternatief voor onderwijs is. In de realiteit is het onduidelijk hoeveel briljante derde wereld-studenten daadwerkelijk zo’n MOOC volgen. Je moet toch internet hebben, Engels beheersen en enige wiskundige kennis hebben. Dit zullen dus niet de allerarmste studenten zijn.
MOOC blijft een passieve leeromgeving
Ondanks de algemene pedagogische consensus dat studenten informatie beter verkrijgen en onthouden met actieve werkvormen, bevinden veel werkvormen in klaslokalen en online MOOC’s zich duidelijk aan de inactieve spectrum. Het zogenaamde ‘Sage on the stage’. MOOC’s zijn puur op het testen van het individu gericht. Eenzaam en alleen achter je PC bekijk je filmpjes en vul je de MOOC-testen in.
Veel functies vergen tegenwoordig juist teamwork. Samenwerkingsvaardigheden, mensen die hun afspraken niet nakomen, discussie over oplossingsrichtingen, emoties en andere randverschijnselen spelen geen rol bij het opnemen en reproduceren van de leerstof. In het ergste geval krijg je een MOOC-student die heel goede online vaardigheden heeft in een gestructureerde leeromgeving met gelijkgestemden, maar verder niet in staat is anderen te inspireren of te motiveren.
Waarom volgen mensen een MOOC?
Voor de Udacity Artificial Intelligence van Peter Norvig en Sebastian Thrun hebben ongeveer 400 studenten een aantal persoonlijke kenmerken afgegeven. Deze groep bestaat vooral uit mensen die al een opleiding hebben, een beroep in software of iets met computers en uit interesse graag meer willen leren. Een heel vanzelfsprekende doelgroep. Een Wired-redacteur heeft ook een MOOC gevolgd en beschrijft zijn ervaringen er mee.
Het leren met behulp van medestudenten werkte in de praktijk niet echt goed. Afspraken tussen studenten onderling konden wegens drukke planning van iedereen soms niet doorgaan. De online antwoorden op vragen waren zo divers, dat het een heel gedoe was om het goede antwoord er uit te filteren.
Is een MOOC voor een student waardevol?
Als het bedrijfsleven, de overheid of universiteiten een met een voldoende afgeronde MOOC-module erkennen, wordt een MOOC meer waard voor een student. In een ‘global workplace’ waar studenten een baan bij een multinational nastreven zal het waardevol kunnen zijn. Als de module echter niet officieel geaccrediteerd is, staat een MOOC van Harvard of Stanford wel goed op je cv. Het laat in ieder geval zien dat je leergierig bent en voor de hoogste kwaliteit gaat.
Alleen de top universiteiten zullen voldoende merkkracht hebben. Een MOOC van Harvard of Stanford is wel wat waard voor een werkgever. Een afgeronde MOOC van een onbekende University of Hyderabad uit India zal de cursist weinig waarde opleveren.
Is een complete MOOC-opleiding echt goedkoper?
Het volgen van een MOOC is in principe gratis. Maar een certificaat met dat je de moduletest met goed gevolg hebt afgelegd kost meestal geld. Prijzen vergelijken is lastig, want een verzameling MOOC’s heeft een andere waarde dan een afgeronde geaccrediteerde Nederlandse HBO-opleiding.
Stel voor het gemak dat een verzameling MOOC-modules dezelfde waarde heeft als een HBO-opleiding. Dan kun je op de achterkant van een sigarendoosje uitrekenen dat HBO-onderwijs per module goedkoper is dan een gemiddelde MOOC. Over vier jaar betaalt een student aan collegegeld ongeveer 1800 x 4 = €7200. De gemiddelde prijs van alle certificaten van gevolgde MOOC-modules van een bepaalde vierjarige HBO-opleiding zou dan lager dan €120,- moeten zijn om het prijstechnisch interessant te maken. (Er van uitgaande dat deze HBO-opleiding uit 60 MOOC-modules zou bestaan).
In mei 2013 kondigden Georgia Tech, Audacity en AT_T aan dat het een complete MOOC in Computer Science aanbiedt voor $7.000. Normaal kost deze studie zo’n $40.000. Men schrijft overigens pas studenten in vanaf de herfst 2014. De aanlooptijd gebruikt men om eerst meer ervaring op te doen met kleinschaligere pilot-cursussen. De verwachting is dat de complete MOOC-studie in drie jaar af te ronden is, hoewel men de flexibiliteit wil bieden om de studie in zes jaar af te ronden. Een reden van AT&T om mee te doen, is dat daar per jaar zo’n 30.000 vacatures zijn. Vooral de technische vacatures zijn moeilijk te vervullen. Dankzij het samenwerkingsprogramma zit AT&T op de eerste rang bij het selecteren van talentvolle studenten.
Headhunten naar toptalent voor Google, Amazon & Facebook
De eerste MOOC was een project van Dr Sebastian Thrun van Google en Stanford. De Online Course Artifical intelligence, die startte in oktober 2011, trok 160.000 studenten uit 195 landen. Uiteindelijk slaagden er maar 28.000. Maar de grote winst zat hem bij de recruiters van toptalent bij Google. Men heeft de top 1000 studenten gevraagd een cv naar Google op te sturen. Onder deze 1000 studenten bevonden zich ook 250 studenten met perfecte scores.
Met een beperkte investering in een MOOC krijgt Google dus de beschikking over het beste wereldwijde talent op het gebied van Artificial intelligence. Deze screeningsmethode is beduidend goedkoper dan headhunters inschakelen. Maar duurder dan LinkedIn.
Andere bedrijven zijn natuurlijk ook geinteresseerd in het toptalent dat komt bovendrijven. Vandaar dat Udacity zo’n 350 businesspartners heeft. Een student die online anderen helpt, is een goede voorspeller voor zijn of haar soft skills. Door het online gedrag van studenten te monitoren, kan het bedrijf beter bepalen of een student goed zal passen bij de bedrijfscultuur.
Business-modellen
Er ontstaan verschillende manieren om van een MOOC een winstgevend business-model te maken. Een MOOC volgen is in principe gratis. Dus hoe kun je toch geld verdienen? Een weg is via certificaten waar je voor moet betalen. Het kost €50.000-100.000 om een mooie MOOC met filmpjes te maken. Als je certificaat dat je een MOOC gevolgd hebt €200 kost, betekent dit dat je minimaal 500 betalende cursisten moet hebben om uit de ontwikkelkosten te komen. Het concept is gemakkelijk schaalbaar en als er veel mensen zijn die €200 voor een certificaat willen betalen, zal dit snel winstgevend worden.
Maar alleen MOOC’s van een instituut met goede naam en een in de belangstelling staand onderwerp lukt het om een hoog bedrag te vragen. De overige MOOC’s zullen er minder geld voor moeten vragen.
Via bestaande opleidingsinstituten
Een andere weg is om het via de al bestaande opleidingsinstituten te doen. Coursera vraagt aan een aantal universiteiten in de USA een bijdrage van $3.000 om een cursus te ontwikkelen. Vervolgens vraagt men aan de eerste 500 deelnemende studenten $25 per student. In een staffel aflopend naar $15 per student. Op deze manier worden de opleidingen gestimuleerd zoveel mogelijk studenten te laten schrijven. Coursera ontwikkelt zich zo tot een uitgeefplatform waarop de verschillende MOOC’s worden aangeboden.
Nog een weg is geld verdienen aan het selecteren van talent. De bedrijven die geïnteresseerd zijn in je studenten kunnen je helpen een goede voorselectie te maken. Omdat je het online gedrag van studenten monitort, kun je waarnemen hoe ze met hun medestudenten omgaan. Men stelt dat dit online gedrag ook een zekere voorspellende waarde voor offline gedrag heeft.
Vier uitdagingen
Samenvattend ziet men vier uitdagingen met MOOC’s . Het opbrengstenmodel, accreditatie van de modules, de hoge uitvalpercentages en de authentificatie van studenten. Wie garandeert dat de MOOC niet door het slimme neefje ingevuld is? Tenslotte is er alleen een online controle.
De voordelen
Met een MOOC kun je grote aantallen studenten instrueren. Men zal MOOC’s combineren met het reguliere onderwijs. Bijvoorbeeld voor reken- en taaltoetsen, of als een soort instroomtoets bij het hoger onderwijs. Ik verwacht dat hoger onderwijs-instellingen zullen samenwerken om een algemene modules te ontwikkelen.
Daarnaast heeft een goede MOOC veel PR-waarde voor de instelling. Aankomende studenten kunnen een idee krijgen van het soort cursussen dat gegeven wordt. Universiteiten kunnen belangstelling wekken om een bepaalde studierichting te kiezen. Ik ken een Havo-scholier die in zijn zomervakantie een MOOC over the law of the European Union bekijkt. Wellicht dat hij later rechten (in Leiden) gaat studeren. Voor universiteiten zijn grote aantallen cursisten goede reclame. En dus kan men het ook als een marketinginvestering zien.
Het blijft nog onduidelijk hoe MOOC’s zich op de lange termijn zullen ontwikkelen. In een white paper van de Education Advisory board ‘Understanding the MOOC trend‘ wordt een schatting gegeven van waar het grootste effect op traditionele onderwijs zal plaatsvinden.
De komende jaren zullen we een nog groter aanbod aan MOOC’s zien. Er zal een onderscheid komen tussen de goede en slechte kwaliteit MOOC’s. Ik ben reuze benieuwd hoe deze e learning-tak zich gaat ontwikkelen. Het zijn interessante tijden.
By the way, wanneer verschijnt de eerste Frankwatching-MOOC?