Vergeet timemanagement! Werk eens wat minder

Het is vast geen nieuws, maar je leven is eindig. Het gemiddelde mensenleven eindigt na 72,6 jaar. Dan heb je ongeveer, beetje naar boven afgerond, 4.000 weken. Hoe vaak sta je erbij stil dat dit alles eindig is? Waarom zou je ook? Is toch deprimerend? Ja en nee. Ja, want het kan ontnuchterend zijn stil te staan bij het idee dat je er een keer niet meer bent. Nee, want het maakt je misschien bewuster dat alles wat je hebt, het hier en nu is. Dit is het.

Hoe je die tijd het best besteedt, is het hart van Burkemans boek 4.000 weken. Je tijd op aarde en hoe ermee om te gaan (affiliate). Zijn tegen-intuïtieve advies: doe minder, doe minder je best, en ga er vanuit dat plannen niet uitkomen.

Jij bent hier

Stel dat je zo ongeveer 4.000 weken hebt hier op deze planeet, dan zou je verwachten dat onze voornaamste vraag is hoe we die tijd goed besteden. Dus zou timemanagement onze voornaamste aandacht moeten zijn. Immers, wat we in essentie zijn, is tijd. Als je de klassieke timemanagement-methoden bekijkt, lijken die te gaan over zoveel mogelijk doen in minder tijd, je eigen tijd bewaken en blokken.

Zelden zijn de methoden gericht op rust krijgen, betekenisvolle relaties met anderen opbouwen en de vraag ‘hoe je het meest bijdraagt aan deze wereld’ te onderhouden. Of je nu koud doucht, je taken in moten van 25 minuten hakt of probeert onvindbaar voor anderen te zijn in je focustijd. Dat alles zijn middelen om tijd te managen en geen doelen die je helpen tijd bewust en welbesteed door te brengen.

Veel productiviteitstips en -adviezen lijken ook aan te jagen om alsmaar meer te willen. Elke dag beter en word de beste versie van jezelf. Als het lukt om je voordeel te doen met nuttige adviezen, bijvoorbeeld over projectmanagement of het beheersen van je inboxen, dan is er weer een nieuwe uitdaging: je personal brand beter onderhouden op social media of leven vanuit je passie.

Wat houdt de beste versie van jezelf in?

Daarnaast zijn veel productiviteitsadviezen breder dan alleen handige werk-tips. De beste versie van jezelf worden kan alleen als je ook je voeding aanpakt, je ademhaling op orde hebt, sterk en fit bent, veel leest, mindfull door bos en weide loopt, financieel onafhankelijk bent, geduld hebt met je kinderen en regelmatig een waterval aquarelt. Oftewel, er is altijd wel iets waar je ook beter in zou moeten zijn. Nou ja, ‘moeten’ … De succesauteurs en -coaches lijken dat allemaal voor elkaar te hebben.

Het advies van Burkeman is om deze race om alles altijd beter te doen, niet aan te gaan. Het leidt makkelijk tot frustratie. Als je het ene op orde hebt, is er altijd weer iets anders waar je in tekort schiet. Daarnaast kun je doelen en plannen maken maar op de een of andere manier lijken er altijd weer onverwachte zaken op je pad te komen. Met als gevolg dat je plannen bij moet stellen (let op de tegenstelling tussen ‘altijd’ en ‘onverwacht’).

Is Burkemans advies dan een soort Engelfriets De succesillusie, waarin alle goeroes charlatans zijn die je van alles wijs maken om aan je te verdienen? Gelukkig is Burkemans toon genuanceerder.

De paradox in 4.000 weken is dat het accepteren van je eindigheid, beperkte aanwezigheid op deze planeet en het gegeven dat plannen geen garantie voor een toekomst zijn, juist heel bevrijdend zijn. Als je je daar bij neerlegt hoef je niet om 5:30 uur vanuit je ijsbad naar je trampoline om hoppend te mediteren. Doe juist minder.

Accepteer dat als je druk doende bent met kleine kinderen, je in die fase jezelf misschien moet toestaan wat makkelijker te koken, minder te lezen of minder vaak of intensief te sporten. Of dit goede voorbeelden zijn hangt natuurlijk van jou af. Persoonlijk vond ik een eindje rennen en koken erg fijne tegengangers van peuter-hectiek maar ik had er wel lol van dat ik in mijn werk routines had door wat jaren ervaring. Daar hoefde toen minder aandacht naartoe. Het eerdere boek van Burkeman ‘HELP! How to Become Slightly Happier and Get a Bit More Done‘ vat dat al mooi samen in de titel.

Je managet tijd en voor je het weet managet tijd jou.

Het pleidooi van Burkeman voorkomt ook dat je het hier en nu als fase ziet. Als ik straks mijn opleiding af heb of als de kinderen ouder zijn of als ik genoeg verdiend heb om minder te werken, dan kom ik aan het echte werk toe.

Of in het klein: als ik maar eenmaal de mail en die kleine taakjes weg heb, dan ga ik aan de innovatieplannen werken. Alles wat je niet nu doet, doe je niet. Of het ooit gebeurt, is de vraag. Misschien beter om iets óf niet te willen óf vandaag nog te doen.

Je hebt geen tijd en krijgt geen tijd maar bént tijd.

Burkeman beschrijft een beeld dat ik meteen herkende. Je loopt naar de magnetron en ziet de afteltimer op 4 seconden staan. Iemand, misschien jijzelf wel, wilde iets warm maken maar kon die laatste paar seconden niet meer wachten. Ik doe het zelf voortdurend, terwijl die 4 seconden? Die heb ik. En het is best lekker even niks te doen en eenvoudigweg te wachten. Zo gaat het makkelijk de hele dag door: ongeduld en onrust. In plaats van even te wachten en niks te doen.

Zegt een Getting Things Done-trainer!

Even een blokje How do I make this about Me 😉

Ik maak persoonlijke ontwikkelings- en productiviteitsboeken en geef trainingen en workshops op het vlak van productiviteit. Dus ik heb het betoog van Burkeman met veel interesse gelezen en herken zeker ook de kritiek die hij geeft op mijn vak om kenniswerkers voortdurend nieuwe tips, apps, boeken en inzichten voor te schotelen om nóg beter te worden. Met het risico dat je voelt dat het nooit goed genoeg is. Dat je meer moet en nooit eens klaar bent.

Er zijn ook heus allerlei lifehacks die je sneller of slimmer laten werken. Als je bijvoorbeeld sneller leert lezen, ben je sneller klaar met je leeswerk. Simpel. En als je er niet meer van verwacht dan dat, sneller lezen, dan is het prima. Als je hoopt dat leessnelheid je helpt om eerder met al het werk klaar te zijn en dus meer tijd te hebben om te sporten, dan zal dat vast niet lukken. Dat vraagt een fundamenteler gesprek met jezelf. Dus lifehacks en slimmer werken-tips zijn handig maar lossen alleen alledaagse frictie op.

Persoonlijk, voor wat het waard is, denk ik dat de adviezen van Burkeman goed passen in Getting Things Done en Streamline Certified, de methoden die ik gebruik als trainer. Die methoden zijn primair gericht om je aandacht te managen en je niet te laten afleiden door van alles wat je óók nog wil doen.

Centraal staat dat je waarde toevoegt als kenniswerker door over zaken te denken en niet te proberen aan zaken te denken, aldus David Allen de schrijver van Getting Things Done. De kunst van stressvrije productiviteit. Een andere oneliner van David Allen past naadloos in het boek van Burkeman:

Je kunt van alles doen maar niet alles.

Of Getting Things Done en ik als trainer daarmee buiten de kritiek van het eerste deel van Burkeman vallen, kan ik niet beoordelen. Ik heb het zelf met een mix van instemming en zelfkritiek gelezen.

10 tips die je helpen om je eindigheid te omarmen

Het laatste hoofdstuk van het boek bevat tien tegen-intuïtieve adviezen. De tien adviezen zijn zonder de context van het boek te lezen maar zijn het meest waardevol als sluitstuk van Burkemans uiterst leesbare pleidooi.

• Beperk jouw hoeveelheid onder handen werk. Maak een open lijst met van alles wat je nog eens wil doen en een beperkte lijst met projecten, taken waar je echt aan gecommitteerd bent. Daarmee speel je een spel dat je kunt winnen: die lijst kan af. Die eerste open lijst hoeft niet af.
• Serie-task, serie-task, serie-task. Voorkom switches en allerlei kleinere taken als tussendoortjes maar maak één project of taak af voor je een andere oppakt.
• Beslis waarin je gaat mislukken. Doe aan strategisch onderpresteren. Wat mag je matig of slecht doen of laten zitten gegeven het werk waar je echt aan gecommitteerd bent?
• Kijk naar wat je hebt afgemaakt en niet naar wat nog niet af is. Er is altijd meer en die gedachte kan demotiveren.
• Ontwikkel acute vrijgevigheid. Als je iemand ergens voor wil bedanken, afvraagt hoe het met iemand gaat, een donatie wil doen, doe dat dan nu. Het is de enige tijd die je hebt.
• Oefen niks doen. Het is een hele kunst: niks doen. En je doet natuurlijk altijd iets (ademenen, staan) en altijd heeft iets je aandacht. Maar het is erg prettig van tijd tot tijd bewust niks te doen en met een eventuele aanvechting in actie te komen maar even te laten voor wat het is.

Kortom

4.000 weken (affiliate) is een aanmoediging om minder te willen maar dat dan beter te doen. Het enige wat je hebt, is dat je hier nu bent en dat is eigenlijk ook meer dan genoeg.