Filter
ChatGPT Bright in de ban van televisie
Monique van Dusseldorp in gesprek met Oscar Kneppers, uitgever van Bright. Dat was afgelopen dinsdag de opening van het Cross Media Café. Bright is eigenlijk cross media zoals het vaak verstaan wordt: een merk met een tijdschrift, een website, een event en televisie.
Bright is een cross media titel die zich bezig houdt met tech lifestyle. Oscar Kneppers vertelt dat men graag losse outlets wilde ontwikkelen, allemaal uitingen die zich met dit gebied bezig houden. Dus ook video en dat was er al een tijdje. De basis voor Bright TV was eigenlijk de uitpakparty. De redactie van Bright krijgt voortdurend spullen opgestuurd en rondom ‘de kick van het uitpakken’ ontstond anderhalf jaar geleden het concept van de uitpakparty’s. Zo’n filmpje kost slechts een paar honderd euro aan productiekosten en elke vrijdag wordt er een geproduceerd.
In het begin keek zo’n 10% tot 15% van de mensen naar de filmpjes (van het totaal van een half miljoen pageviews), inmiddels kijkt zo’n 20% tot 30 % naar de filmpjes (bezoekt de pagina’s waarop de filmpjes staan). Het begon dus met die uitpakparty, maar geleidelijk ontstonden er wat formats omheen.
Men was al een keer benaderd door een productiemaatschappij uit Hilversum die iets met ‘dat Bright en televisie’ wilden gaan doen. Bij Bright stond met in eerste instantie erg sceptisch tegenover deze vorm van samenwerking. Oscar Kneppers (foto): “Een groep van Vikingen, die komen binnen, die plunderen de tent, die verkrachten alles wat los en vast zit en die smeren hem weer. Daar heb je niks aan.”
Pas later toen men volop bezig was met eigen filmpjes werd men benaderd door de VPRO. De VPRO gaf aan dat men een programma wilde maken in ‘dezelfde mentaliteit’ wordt gemaakt als wat Bright al was. Publieke omroep, zo redeneerde men bij Bright, dat wordt vast gedoe, dat gaat niet zo samen. Maar aan de andere kant komt een omroep als de VPRO in de buurt van de BBC-kwaliteit die Bright nastreeft. Het werd dus VPRO en bij Bright wilde men vervolgens graag dat de jongens van de Keuringsdienst van waarde (Dahl.tv in Amsterdam) het moesten gaan doen. Die partij werd het dus ook.
Uiteindelijk was het toch balanceren op het randje omdat bijvoorbeeld in de wekelijkse samenwerking tussen de krant DAG en Bright de hoofdrolspelers van In de ban van het ding niet mochten optreden. Uiteindelijk heeft Bright de licentierechten van de VPRO gekocht om dit online te kunnen publiceren.
Het is 25 minuten televisie die onder meer als podcast (meest gedownload!) beschikbaar is. Het is een verrijking van echte televisie gebouwd op een format van de bestaande zaken van Bright.
Het heet niet Bright omdat het niet mag, ook Bright live mocht niet. Dus het werd In de ban van het ding. Daarmee werd het een issue voor Bright: hoe claim je PR-matig het succes van een programma zonder dat je mag zeggen dat het je eigen programma is? Het werd in de volksmond “Het programma van Bright dat niet zo mag heten”. In feite precies wat Bright ook beoogde.
Oscar Kneppers sluit af met het statement dat men veel geleerd heeft over hoe je televisie kan maken en hoe je het vooral niet moet doen. “Er is ook veel geleerd over het businessmodel, zoals je het niet moet doen. Uiteindelijk is er door Bright alleen maar een factuur gestuurd voor het uitlenen van de hoofdredacteur.” Ze hebben er dus niets aan verdiend, en dat is een beetje gek bij een onderwerp waarin er een half miljoen euro aan omzet omgaat. “Een volgende keer gaan we dat heel anders aanpakken, met veel meer zelfvertrouwen.”
Het Cross Media Café is een initiatief van cross media network iMMovator.
Dit artikel is er een uit een serie van het Cross Media Café over ‘Van online naar ‘op TV” dat op 5 februari 2008 in Studio 21 te Hilversum werd gehouden. Andere artikelen:
Over de auteur
