Verdieping

Waarom ik je @naam niet retweet! [opinie]

0

Laatst kreeg ik een het verwijt dat ik een ‘linkjesdief’ ben. Puur omdat ik een bericht retweet zonder de oorspronkelijke Twitterbron te vermelden, bleek de andere partij boos te zijn. Wat volgde was een enigszins vreemde conversatie waarin niemand gelijk had. Persoonlijk zie ik het retweeten van een @naam niet als etiquette of verplichting, maar als een keuze.

Waarom wel?

Je laat een naam staan als deze toegevoegde waarde heeft, de persoon heeft de duiding bij het bericht bedacht en die is zinniger dan alleen de kop van het artikel of een samenvatting van de inhoud. De informatie is kersvers van de pers en hij is een van de eerste bronnen, dat levert een vermelding op in de retweet.

Is het stuk volledig van zijn hand dan overweeg ik ook om de @naam er bij te vermelden terwijl deze informatie eigenlijk overbodig is. Zijn naam zal als auteur verschijnen in het artikel zelf of het is geplaatst op de eigen website, deze informatie is dus al prominent aanwezig.

Reserveer tekens

Het laten staan van een naam heeft ook een praktische overweging: zijn er genoeg tekens over in het bericht? Een tweet heeft 140 tekens, reserveer er 20 voor de tekst “RT @naamvanschrijver” en de kans op een retweet neemt toe. Moet ik een bericht gaan herschrijven en goochelen met woorden om de retweet te faciliteren, dan neemt de kans af dat ik je naam zal vermelden. Het verkrijgen van een retweet faciliteer je dus ook zelf door deze ruimte vrij te houden.

Afkorten met puntjes en te weinig ruimte voor gereserveerd voor een retweet vermelding

Persoonlijk ben ik geen voorstander van het domweg afkorten van een bericht met “…” aan het einde omdat ik het niet red met de tekstlengte. Vaak worden berichten afgebroken op een onlogische manier door bijvoorbeeld Tweetdeck en mis je zo de inhoud. De kans dat iemand het alsnog zal lezen is kleiner geworden omdat het minder duidelijk is wat ik wilde delen. Zelf reserveer ik dus meestal 19 tekens vrije ruimte in een bericht, genoeg voor “RT @pietervlamings ” of ” via @pietervlamings”

Waarom niet?

Altijd een @naam vermelden bij ieder bericht laat de timeline eruit zien als een follow friday. Mijn volgers hebben vaak geen behoefte aan de bron van de bron van de bron van een retweet. Ze zijn op zoek naar informatie en ik plaats deze, ze hebben zich niet aangemeld voor een matchmaking bureau.

Namedropping

De hoeveelheid aan @namen lijkt op een gegeven moment wel op ‘namedropping‘ en levert een rommelige timeline op. Het heeft dan ook vaak mijn voorkeur om een bericht niet te beginnen met ‘RT @naamvantwitteraar’ maar juist af te sluiten met ‘via @naamvantwitteraar’. Zo start een tweet tenminste met de inhoud en volgt daarna pas de verwijzing, in een drukke timeline is het prettiger om eerst de inhoud tot je te nemen en daarna pas de verwijzing te zien.

Aanrader

Daarnaast is het vermelden van een @naam in een retweet voor mijn gevoel een aanrader, ik geef hiermee aan dat anderen rustig deze bron eens nader kunnen bekijken. Retweet ik je @naam bij een artikel, dan stel ik mijn Twittervolgers bloot aan deze informatie, ik wens ze niet te vermoeien met accounts die het volgen niet waard zijn. Ik ben immers alleen geïnteresseerd in het virale effect van de informatieverspreiding en niet zozeer in je stijgend aantal volgers. Is een groei in Twittervolgers je motivatie om informatie te delen, dan raad ik je aan om relevanter te worden 😉

Hoe bereik je een RT met naamsvermelding?

Zorg ervoor dat je niet alleen de inhoud van een bericht weergeeft maar plaats er je mening bij. Voorzie een link naar een artikel van jouw visie of duiding. Zo zijn meer mensen geneigd om je berichten over te nemen met naamsvermelding. Een praktische belemmering is de lengte van een tweet, zorg er dus altijd voor dat er voldoende ruimte is voor ‘RT @pietervlamings’ of ‘via @pietervlamings’. Door de link zelf met een URL verkorter te verkleinen heb je ook nog eens de mogelijkheid om deze van wat branding te voorzien. Zelf gebruik ik soms vlamin.gs om deze mee te geven aan een URL.

Macro-micro-bloggen

Wil je graag informatie delen en kun je niet zonder de erkenning dat jij het was, die de informatie opspoorde: begin dan een macro-micro-blog. Iets uitgebreider dan op Twitter kun je hier naar hartelust de opgespoorde informatie voorzien van korte duiding of inleiding. Neem informatie over op je eigen blog/tumblerpagina. Voorzie een nieuwe tool of handige website van wat duiding en je  eigen naam of merk oogst meer aandacht, nu je onderdeel bent geworden van bron en duiding.

Wat je deelt is niet altijd uniek

Informatie vloeit vrij over het internet en de bronnen overlappen vaak. Ga er dus niet bij voorbaat vanuit dat een gedeelde link of bericht jou als bron heeft en je verbolgen mag zijn over het missen van de retweet met naamsvermelding. Ook al volg ik je, mijn timeline is behoorlijk druk en ik zit niet 24 uur per dag aan Twitter gekleefd. Ik ben zelfs best wel druk met werken en andere zaken en wie weet komt een kwartier nadat jij het plaats in mijn timeline, hetzelfde bericht van een andere bron.

Opinie

Iemand vragen waarom de retweet informatie mist, is dus nogal vreemd in mijn opinie. Dit artikel is dan ook volledig mijn opinie. Ik nodig iedereen uit tot het voeren van een mooie discussie over de etiquette van het retweeten en vermelden van de @bron. Mijn overtuiging is niet gezet in steen en ik maak bovenstaande ‘fouten’ zeker ook zelf. Het blijft social media en omgangsvormen worden door ons allen opgesteld.