BREAKING NEWS: Twitter ten onder aan eigen succes

‘We onderbreken uw dag met een extra uitzending. Geruchten gaan dat Twitter zojuist ten onder is gegaan aan zijn eigen succes. Onze redactie zit er momenteel bovenop om de feiten te checken. Wij komen zo snel mogelijk bij u terug met onze correspondent ter plaatse.’

Momenteel zijn er zo’n 175 miljoen Twitter-accounts wereldwijd en dit worden er naar verwachting meer. Leuk voor de oprichters van Twitter, maar de netwerksite gaat langzamerhand ten onder aan zijn eigen succes. En dan heb ik het niet eens over het ontbreken van een goed verdienmodel, maar vooral over de kwaliteit van content én volgers. Ooit prees ik Twitter om zijn nieuwsfunctie en de waardevolle informatie die me razendsnel werd aangereikt. Ik wist over het algemeen wel bij wie ik welk kwalitatief nieuws kon vinden, maar het wordt me steeds moeilijker gemaakt. Hoe dat kan? Ik zie drie belangrijke redenen hiervoor.

1. De grote massa heeft Twitter ontdekt

Terwijl Jack Dorsey (founder van Twitter) aankondigt meer mainstream te willen worden, houd ik mijn hart vast. Een paar jaar geleden was het aantal Twitteraars nog te overzien, maar nu heeft de site de mainstream status wat mij betreft allang bereikt. Waar een groot deel van de early adoptors Twitter op een waardevolle manier gebruikt, is de nieuwe aanwas nog zoekende. Opvallend is de grote hoeveelheid chit chat, roddel en ‘Ik bestel nu pizza’-updates.

Je hebt uiteraard zelf de keuze wie je volgt, maar de kwaliteit verliest het sterk van de kwantiteit. Sander Duivestein van Sogeti weet dit in zijn blog over het Twitter Nieuws Netwerk mooi te verwoorden. We moeten op zoek naar mensen die snappen hoe ze informatie filteren, aggregeren en verbinden. Zelf vind ik het lastiger worden om goede en minder goede bronnen van elkaar te onderscheiden. Gelukkig heb ik mijn vertrouwde Twitter-lijsten nog met mensen waarvan ik weet dat ze voor mij waardevol zijn, op wat voor manier dan ook. Twitter biedt ons echter geen tools om te helpen bij de overload aan data die we nu al ervaren. Laat staan als we straks te maken krijgen met het Web of the World vanaf 2014, zoals voorspeld in het trendrapport We the Web.

2. Socialisering van nieuws: iedereen wil de eerste zijn en bronnen worden niet/nauwelijks gecheckt

De socialisering van het nieuws is een feit. Met de smartphone in je hand staat alles binnen no-time op sociale media als Twitter. Iedereen is burgerjournalist en voor je het weet gaat je tweet de halve wereld over, bedoeld of onbedoeld. Van de week nog haalde tweets van @reallyvirtual en @mpoppel het wereldnieuws rondom de dood van Osama bin Laden. Of denk eens aan de eerste tweet over de vliegtuigramp bij Schiphol.

Als ‘meldmedium’ en nieuwsversterker werkt Twitter natuurlijk subliem, maar het gebeurt te vaak dat foutieve berichten verspreid worden. De toon is gezet, vóórdat ‘echte’ journalisten de feiten en bron kunnen checken. Dat is namelijk niet iets wat de gemiddelde Twitteraar doet. Hierdoor wordt Twitter een brei aan halve of onjuiste informatie, vaak aangekondigd als BREKEND nieuws. Daarbij zet Twitter journalisten onder tijdsdruk, wat niet per se bijdraagt aan de zorgvuldigheid van hun berichtgeving tijdens het gevecht om nieuws.

3. Fake-accounts: slecht inzicht in wat echt is en wat nep

Fake-accounts op Twitter zijn natuurlijk niet nieuw, maar door de explosieve groei van de netwerksite is het aantal sterk gestegen. Bekende en minder bekende personen, politieke partijen, het Koninklijk Huis en verschillende organisaties kampen met online misbruik van hum naam: Mark Rutte, Koningin Beatrix, NS, BP, ABN Amro etc. Onlangs nog zorgde Twitter voor opschudding rond het drama in Alphen aan den Rijn. Een zogenaamde troll zorgde voor een rel door berichten te sturen als naamgenoot van Tristan van der Vlis via een fake-account. Deze jongen (@tristanalpie) kreeg een gigantische aandachtsgolf over zich heen en zelfs de politie moest er aan te pas komen.

Hoe weten journalisten en andere Twitteraars eigenlijk of content afkomstig van een account wel echt is? Nu zijn de meeste fake-accounts overduidelijk een parodie en daarom toegestaan door Twitter, maar hoe gaan we om met accounts die bewust misleidend zijn, zoals in bovenstaand voorbeeld?

Ooit heeft Twitter om deze reden de verified accounts in het leven geroepen. Het aantal verified accounts ligt op dit moment rond de 8.700, een fractie van het totaal. Voorheen kon je bij Twitter een aanvraag indienen om je account te verifiëren, maar deze tijden zijn inmiddels voorbij. Geen publiekelijke verzoekjes meer, maar af en toe een verificatie van accounts voor bekende personen of organisaties.

Hoe halen we nog zoveel mogelijk waarde uit Twitter?

Dat Twitter voor mij wel degelijk waarde biedt, is helder. Maar wel speelt al een tijdje de vraag in mijn hoofd hoe journalisten, gewone gebruikers en organisaties nog zoveel mogelijk waarde uit Twitter halen nu het netwerk zo veranderd is? Volgens mij moeten we qua nieuws Twitter als signalerings- en trendmedium serieus nemen, maar het echte werk aan ‘de journalist’ overlaten. Zoals het zou moeten. Echter denk ik dat Twitter zijn gebruikers best mag helpen bij het verwerken van data om de kwaliteit hoog te houden en zijn geloofwaardigheid niet te verliezen. Uiteraard heb ik geen zicht op de toekomstplannen van Twitter, maar er zullen genoeg organisaties en mensen bereid zijn om voor een klein bedrag een verified account te claimen. Op deze manier kan Twitter gebruikers helpen in het beoordelen van de waarde van een account en de bijbehorende content. Een andere optie is het snel uitrollen van een rating-systeem waarmee mensen accounts kunnen classificeren, waardoor je een beter beeld krijgt van de kwaliteit.

Bovendien kunnen gebruikers en organisaties veel meer halen uit Twitter als we het medium socialer gaan gebruiken. Laten we weer relaties opbouwen, de dialoog aangaan en waarde creëren voor elkaar.